Αγχώδης νεύρωση, διαταραχή γενικευμένου άγχους
Βιβλιογραφία:
- Ιεροδιακόνου Χ. «Ψυχιατρικές γνώσεις για εφαρμογή από κάθε γιατρό. Οδηγός ψυχοσωματικής θεραπείας». Εκδόσεις «Μαστορίδη». Θεσσαλονίκη 2000. https://www.politeianet.gr/books
- Αγγελόπουλος Νικηφόρος. «Ιατρική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία. Μια σύγχρονη ψυχιατρική». Τόμος Β. Εκδόσεις Βήτα www.betamedarts.gr
- Φιλιππόπουλου Γ. «Δυναμική Ψυχιατρική». Βιβλίο. Εκδόσεις Α. Καραβία. Αθήνα 1971. Δυναμική ψυχιατρική – Αλφειός (alfeiosbooks.com)
- Lemperiere T., Feline A.: Εγχειρίδιο Ψυχιατρικής Ενηλίκων. Υπεύθυνος έκδοσης, Σακελλαρόπουλος Π. Καθηγητής Ψυχιατρικής, Α. Τόμος. Εκδόσεις Παπαζήση. Αθήνα 1995. https://papazissi.gr
- Ιεροδιακόνου Χ., Φωτιάδης Χ., Δημητρίου Ε. : «Ψυχιατρική» βιβλίο. Εκδόσεις Μαστορίδη . Θεσσαλονίκη 1988. https://www.politeianet.gr/books
- Ζερβής Χρήστος. «Ψυχοπαθολογία του ενήλικα» Εκδόσεις Ηλεκτρονικές Τέχνες Ε.Π.Ε..1996 https://www.blod.gr/speakers/zerbis-hristos/
- Χριστοδούλου Γ. και συνεργατών. «Ψυχιατρική», Ψυχιατρική κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών. Βιβλίο. Εκδόσεις Βήτα . 2000 Αθήνα.
ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ | Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις (betamedarts.gr)
- Χαρτοκόλλης Π., «Εισαγωγή στην ψυχιατρική». Βιβλίο. Αθήνα , Εκδόσεις Θεμέλιο. 1986. www.themelio-ekdoseis.gr
- Κωστοπούλου Μυρσίνη : «Η ψυχή στη χώρα των ανθρώπων». Βιβλίο. Εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα». myrsini.kostopoulou@gmail.com Αθήνα 2007. www.ellinikagrammata.gr
Η Αγχώδης νεύρωση, διαταραχή γενικευμένου άγχους χαρακτηρίζεται από ένα διάχυτο άγχος που μπορεί να είναι λίγο έως πολύ μόνιμο ή να συμβαίνει περιοδικά κάτω από ψυχοπιεστικές καταστάσεις του περιβάλλοντος. Εμφανίζεται με σωματικούς πόνους στο κεφάλι στην καρδιά, στο στομάχι, στους μυς και στα οστά, ταχυκαρδίες, μουδιάσματα, εφίδρωση, ένα συναίσθημα περίφοβης προσδοκίας, μια κατάσταση εγρήγορσης, αυξημένης ευερεθιστότητας, υπερκινητικότητας, ανυπομονησία, κούραση, αϋπνία, δυσάρεστο συναίσθημα αόριστου κινδύνου επικείμενου θανάτου, αίσθημα γενικής ανησυχίας και ταραχής. Το άγχος το ζει ψυχικά ο άρρωστος σαν μια παθολογική αγωνία με απρόβλεπτες συνέπειες όπως φόβο λιποθυμίας θανατοφοβία ή φόβο μήπως χάσει τα λογικά του και υπερανάλυση σκέψεων.
Χαρακτηρίζεται από μια υπερβολική ανησυχία του σθένους για καθημερινά και κάποιες φορές ασήμαντα γεγονότα ή προβλήματα της καθημερινής ζωής, όπως τα οικονομικά, η υγεία της οικογενείας, η εργασιακή απόδοση, η συντήρηση του σπιτιού, μια οικογενειακή συνάντηση, μια πιθανή μετακόμιση κ.α. Υπερβολική θεωρείται η ανησυχία, της οποίας η ένταση, η συχνότητα και η διάρκεια είναι δυσανάλογες με την πραγματική πιθανότητα ή τις συνέπειες του να συμβεί ένα ψυχοπιεστικό για το άτομο γεγονός. Το άτομο δυσκολεύεται να ελέγχει την ανησυχία του και έτσι η επαγγελματική κοινωνική και προσωπική του ζωή κλονίζεται. Η αγχώδης ανησυχία του προέρχεται από τις υπερβολικά αρνητικές σκέψεις και ερμηνείες που δίνει στα καθημερινά γεγονότα και όχι στα ίδια τα γεγονότα. Ο ασθενής θα πρέπει σιγά να αρχίσει να αμφισβητεί και να αλλάζει τις καθημερινές αρνητικές σκέψεις και αρνητικές εκτιμήσεις- προβλέψεις που κάνει.
Στο γονεϊκό περιβάλλον οι οικογενειακές σχέσεις χαρακτηρίζονται από ένταση και ανασφάλεια. Οι γονείς αγωνιούν για το επόμενο βήμα τους, την έκβαση των υποθέσεών τους, την υγεία την δική τους και των παιδιών τους και αντιδρούν με συναισθηματικές υπερβολές σε ορισμένες δυσχέρειες ή κινδύνους της ζωής. Φυσικό είναι μια τέτοια ατμόσφαιρα να μεταδίδει μια εναγώνια αναμονή στα παιδιά, που έχουν την τάση συνταύτισης με τους γονείς.
Η συνεχής υπερπροστατευτική στάση των γονέων με φροντίδες για πιθανούς κινδύνους που μπορεί να διατρέξουν τα παιδιά, τα καθιστά διστακτικά και ανασφαλή και τους δημιουργεί μια υπερβολική εξάρτηση από αυτούς, κυρίως τη μητέρα. Το γονεϊκό περιβάλλον των αγχωδών σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί αυστηρές αρχές και πεποιθήσεις που τοποθετούν το παιδί μπροστά σε αυξημένες ευθύνες, για τις οποίες δεν νιώθει ικανό, κι έτσι τελικά προκύπτουν αμφιθυμικά συναισθήματα προς τους γονείς. Άλλες πηγές που προδιαθέτουν σε μελλοντικό άγχος είναι ο αποχωρισμός από γονέα, ο θάνατος του γονιού ή η υιοθεσία.
Προνοσηρή προσωπικότητα. Βασικό γνώρισμα της προσωπικότητας των αγχωδών- νευρωτικών είναι η εσωστρέφεια και η έλλειψη εκδηλωτικότατος, αυθορμητισμού ή οποιουδήποτε ενθουσιασμού. Οι άρρωστοι περιγράφουν τον εαυτό τους ως «κλειστό», σοβαρό, τυπικό, ήσυχο αλλά αγωνιώδη. Παρατηρείται σε πολλούς το αίσθημα κατωτερότητας και ανεπάρκειας, διστακτικότητα στις σχέσεις με τους άλλους και ιδιαίτερα με το άλλο φύλο.
Άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η καταπίεση των συναισθημάτων και η αυστηρότητα προς τον εαυτό τους (αυστηρό Υπερεγώ). Ελέγχουν τις ενέργειές τους, ώστε να μην υπάρξει έκδηλη επιθετικότητα και εμφανίζονται υποχωρητικοί και συμμορφωμένοι προς τα κοινωνικώς καθιερωμένα, σε έντονο μαζοχιστικό μερικές φορές βαθμό, έστω και αν κατά βάθος αγωνιούν. Έτσι συνήθως προοδεύουν επαγγελματικά. Προς τους συγγενείς δείχνουν φιλοτιμία γι’ αυτό ενοχλούνται εύκολα από σχόλια, είναι εύθικτοι και στις λίγες φορές που θα εκδηλώσουν μετά από πολλή υπομονή την αντίθεσή τους, αυτό γίνεται με εκρηκτικό τρόπο.